“Sterkte” heb ik altijd al een bijzonder woord gevonden…
Sindsdien zoek ik steeds naar een manier omdat woord te vermijden…want ik kon niet sterk zijn… en volgens mij is dat ook niet erg…
Toen ik vanmiddag hoorde van het plotselinge overlijden van Patrick …39 jaar… kreeg ik het koud en werd ik heel stil…
Zo plotseling, zo jong en dan zoveel mensen achter moeten laten…
Kende ik je goed…nee …maar het raakt me enorm…
Door je leeftijd, door het plotselinge…niet te bevatten gevoel dat iedereen die je lief heeft nu moet hebben…
Met mij zullen er zoveel meer mensen zijn die het raakt.. die zich verdrietig voelen…vol onmacht en niet weten wat te doen…
Zullen we samen een virtuele arm om hen heen slaan 
Om Marjolein, zijn lieve kinderen en om iedereen die hem lief heeft …
XxX Brenda
~van mij voor jou~
