Even geen winter…
Gevoelens zijn als jaargetijden.
Gaan soms ongemerkt voorbij,
ongemerkt in elkaar over…
Totdat je ineens door het
raam een zonnestraal
ziet schijnen…
Die je aanraakt en verwarmd.
Dan is het ongemerkt lente,
even geen winter meer…
Brenda
Gevoelens…
Schreef ik zo’n 20 jaar geleden, vlak voor of na ons trouwen.
De kinderen weten niet beter dan dat het op onze toilet staat…
Toen ik ze vorige week vertelde over “Rozenblaadjes” en ze de pagina bekeken zeiden ze bijna tegelijk: “Mam, dan moet “Gevoelens” er ook op”.
Grappige is dat de titel eigenlijk niet eens “Gevoelens” is maar “Even geen winter”.
De kinderen noemen het al sinds jaar en dag “Gevoelens” en daar ben ik zo aan gewend geraakt dat ik pas doorhad dat de titel anders was toen ik de tekst hier typte.
Was er een reden waarom ik het schreef… dat weet ik niet meer zo goed…
Maar dat maakt niet uit want in die 20 jaar heeft het overal bij gepast…
Misschien past het nu wel bij jou …
XxX Brenda