Over hoe je soms kunt voelen, zo ineens…
Terwijl het gisteren heel anders was….
Iets met tijd en plek, iets met rust en ruimte…

Dit gedicht schreef ik een hele poos geleden, nadat ik, na een moeilijke periode, met hulp, mijn hoofd had leeggemaakt…
Hoe anders ziet de wereld er dan uit….
Ik leerde ook om mezelf te zijn en me te laten zien zoals ik was…
Met mijn grenzen en soms door overprikkeling, met de mist in mijn hoofd.
Ik leerde remmen…ipv vliegen…

Maar het past bij zoveel meer momenten en vast ook wel bij jou…

Alsjeblieft

XxX Brenda 🌹

Gedicht over mist